بلاغ -روحانی به عنوان ادامه دهنده مشی هاشمی، با گفتمان انتخاباتی مبتنی بر لیبرالیسم اقتصادی، راه را برای لیبرالیسم سیاسی نیز خواهد گشود و آنگاه اصلاح‌طلبان تندروتر، می‌توانند به بازگشت همه‌جانبه به قدرت برای ۸ سال دیگر (پس از دوران روحانی) امیدوار شوند.

این تمام امید و آرزوی مدعیان اصلاحات است که می‌دانند که علی‌رغم تبلیغات سیاه و دروغ‌پردازی‌ها و توهم‌پراکنی‌های گسترده علیه وضعیت کنونی، از رأی قابل رقابت با اصولگرایان برخوردار نیستند و عکس مار کشیدن‌های پی‌درپی آنها با این مقصود که خود را فرشته نجات(!) معرفی کنند نیز در جلب آرای مردم تأثیر چندانی ندارد، چرا که ادعاهای آنان با سوابق و کارنامه آنها همخوان نیست.

بنابراین طبیعی است که از هم اکنون خود را بازنده انتخابات 24 خرداد تلقی کنند. برآورد اصلاح طلبان از سراسر کشور حاکی از عدم مقبولیت آنهاست؛ اگر چه در برخی نظرسنجی ها، در تهران روحانی دارای جایگاه دوم است، ولی در بسیاری از شهرها نفر سوم و بعضا چهارم است.

انصراف محمد رضا عارف از ادامه رقابتها به نفع اصلاح طلبان هم نتوانست آمار مناسبی در سبد رای آنان قرار دهد. برای خروج از این انزوا، کمیته عملیات روانی ستاد اصلاح طلبان تصمیم گرفت پیشاپیش اعلام کند روحانی برنده است تا روحیه ستادهای شهرستان ها حفظ شود.

طراح این سناریو سعید لیلاز است. سعید لیلاز مهرآبادی، روزنامه‌نگار، مفسر اقتصادی، استاد اخراجی دانشگاه شهید بهشتی و سردبیر روزنامه توقیف‌شده سرمایه است.

وی در جریان فتنه  پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ دستگیر و به ۹ سال زندان محکوم شد. سعید لیلاز در مصاحبه با سایت سلطنت طلب روز آنلاین (به نقل از سایت فتنه گر کلمه) گفت:

حکومت همه فشار خود را آورد که ما بازی را واگذار کنیم. سال ۸۸ ما بازی را ۳ هیچ شروع کردیم، ولی این بار سعی حکومت این بود که سوت پایان بازی را با نتیجه ۳ هیچ و قبل از شروع بازی بزند.

الان فرض کنید بازی را ۳ هیچ و در دقیقه ۸۹ شروع کردیم، اگر ما بازی ۳ هیچ را سه ـ دو ببازیم، خود ما و حکومت میدانیم که ماهیتاً ما بازی را دو هیچ برده ایم.

سند پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 92

انصراف توأم با ناراحتی و نارضایتی عارف و حمایت فتنه گران از روحانی نیز نتوانست آرامش را به اردوگاه اصلاح طلبان ببرد. لذا در اقدامی مشترک، همه رسانه های ضد انقلاب از گروهکی ها تا رسانه های وابسته به دولت های غربی به ستاد اصلاح طلبان تبدیل شدند.

حتی رادیو اسراییل نوشت: سه روز مانده به موعد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران که روز آدینه 24 خرداد برگزار می شود، مهم ترین تحول امروز، کناره گیری آقای محمد رضا عارف نامزد جناح احزاب از ادامه رقابت ها با هدف تقویت احتمال پیروزی حجت الاسلام حسن روحانی بود

رادیو اسراییل وابسته به سازمان جاسوسی موساد

این در حالی است که در کنار تمام تمهیدات رسانه ای و عملیات روانی، اعلام موجودیت یک نامزد از طیف راست سنتی (جامعه روحانیت مبارز) در رأس دولت چپگرایان سنتی و جدید!، هرچند به نوعی، تلاش اورژانسی برای احیاء جسد نیمه جان اصلاحات بود، اما با قربانی کردن تنها نامزد اصلاحات در پای طمع رهبران این جنبش، عملاً به مرگ این طیف سیاسی منجر شد و چه روحانی پیروز انتخابات باشد و یا نباشد، دیگر پدیده ای به عنوان جریان اصلاحات وجود ندارد و عبارت موهوم اصلاحات را باید صرفاً در موزه تاریخ تلخ سیاسی ایران جستجو کرد.

العربیه وابسته به دستگاه جاسوسی عربستان حامی اصلاح طلبان

بی بی سی فارسی داد وب سایت ضد انقلاب خودنویس را هم در آورد

وب سایت دویچه وله پادوی سرویس جاسوسی آلمان

شبکه صهیونیستی بالاترین به ستاد اصلاح طلبان تبدیل شده است

ملی مذهبی ارگان گروهک فسیل شده نهضت آزادی

بی بی سی کمیته عملیات روانی سازمان جاسوسی MI6

در پاسخ به این ادّعای آقای هاشمی رفسنجانی که نیروهای مردمی تمایلی به رفتن جبهه نداشتند ، سردار فضلی (فرمانده سابق لشکر شسیدالشهداء ) در مورد استقبال مردم از جبهه ها می گوید : «برای اجرای عملیات کربلای چهار و عبور از رودخانه 
    اروند رود و تصرف جزیره ام الرصاص ، با کثرت رزمندگانی که در جبهه نمونه آن وجود نداشت ، مشکلی نبود ... کمبود نیرو نداشتیم» .75 
    علیرضا افشار ( مسئول اسبق ستاد مرکزی سپاه ) نیز در این مورد اظهار می دارد : «آمار بسیجیان ما در طول عملیات ها 100 هزار نفر بود و در پشت عملیات ها کمتر یا بیشتر می شد . البته نیروی کادر سپاه و یگان های ارتش که علاوه بر کادر عمدتاً از سرباز استفاده می کردند را نیز باید به آن اضافه کرد . فکر می کنم با نیروهای ستادی عدد 500 هزار نفر را تشکیل می دادند . تعداد بسیجیان جبهه رفته ما نیز حدود یک میلیون نفر می شد ... اما در داخل ، بعضی ها روحیه خود را باخته بودند و فکر می کردند دیگر نیروهای بسیجی و رزمندگان در فراخوان ها اقبالی نشان نمی دهند» . 76 
    آقای هاشمی در تناقض آشکار با ادّعایی که از ایشان در مورد عدم اقبال مردم به جبهه ها نقل شد ، در یادداشت روز 5 اردیبهشت 1367 خود می نویسد : «ساعت 30/8 صبح برای شرکت در جلسه شورای عالی پشتیبانی جنگ به دفتر آیت الله خامنه ای رفتم . در باره اعزام نیرو به جبهه ها بحث شد . گفتند سطح اعزام خوب است و قرار شد تبلیغات برای تداوم اعزام ادامه یابد». 77 
    آقای محسن رفیق دوست ( وزیر سپاه در دوران جنگ ) نیز در مصاحبه ای می گوید : زمانی که قطعنامه را پذیرفتیم ، در بهترین شرایط ع دّه و عدّه بودیم . 78 
     ایشان در جای دیگر نیز اظهار می دارد : ما هیچ وقت در جنگ مشکل عدّه و نیروی انسانی نداشتیم . 79 
    وی در مصاحبه دیگری نیز در پاسخ به این سوال که آیا استقبال مردم از جبهه ها خوب بود ؟ می گوید : بله ، مشکل نیروی مردمی هیچ وقت در جنگ نداشتیم . 80 
    آقای هاشمی باز هم در تناقض با ادّعای سابقش ، در یادداشت روز 15 مرداد 1367 ( بعد از پذیرش قطعنامه) می نویسد : «ظهر آقای شمخانی آمد . طرح عملیاتی سپاه را آورد . گفت 300 گردان نیرو حاضر است و باز هم آمدن نیرو ادامه دارد» . 81 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 29 شهریور 1372 می فرمایند : «بعد از قضیه قبول قطعنامه ، که دشمن فرصت طلبی می کرد و می خواست از موقعیت سوء استفاده کند ، شما دیدید ناگهان آن چنان جبهه ها پر شد که در طول جنگ کمتر سابقه داشت ، یا هیچ سابقه نداشت ». 82 
    لذا با توجه به موارد فوق ملاحظه می گردد که ادّعای عدم استقبال مردم از جبهه ها نیز صحت نداشته و صرفاً ساخته ذهن کسانی بوده که قصد داشتند امام را وادار به پذیرش قطعنامه کنند . 
    
    4 - اعلام ناتوانی دولت برای تامین مالی ادامه جنگ امام خمینی (ره) در بخشی از نامه مورخ 25 تیر 1367 خود خطاب به مسئولین کشور می نویسند : آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد و برنامه و بودجه ، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام کرده اند .83 
    آقای هاشمی نیز در خاطرات خود می نویسد : «در تاریخ 23 تیر به خدمت امام رسیدیم و با خواندن نامه آقای رضایی از ایشان نظر خواستیم ... قبلاً نخست وزیر و وزیر دارایی در گزارشی به خدمت امام گفته بودند که حتی در سطح هزینه های موجود هم ، کشور قدرت تامین هزینه جنگ را ندارد و از خط قرمز اقتصادی هم فراتر رفته ایم» . 84 
    مسعود روغنی زنجانی ( وزیر برنامه و بودجه در دولت میر حسین موسوی ) نیز در مصاحبه ای چنین می گوید : «در جریان پذیرش قطعنامه 598 ، نامه ای که من به عنوان رئیس سازمان برنامه به امام نوشتم ، در پایان جنگ تاثیر گذار بود و امام با این استدلال که دستگاه برنامه ریزی کشور به عنوان کارشناس اعلام می کند که منابع مورد نیاز برای ادامه جنگ به حداقل ممکن رسیده است ، جنگ را متوقف کردند» .85 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 14 خرداد 1375 در این مورد می فرمایند : «قبول قطعنامه از طرف امام ، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولین آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی ک شد و 
    نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد . امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت . پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود ؛ بخاطر هجوم دشمن نبود ؛ بخاطر تهدید آمریکا نبود ... اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می کردند ، امام رضوان الله علیه ، کسی نبود که رو برگرداند . آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی بود ؛ مسئله دیگری بود» .86 
    اما آقای محسن رضایی در مصاحبه ای اظهار می دارد : «آقای روغنی زنجانی گفته بودند پول کافی [ برای ادامه جنگ ] نداریم و این به عنوان نظر دولت تلقی شد . بعدها آقای موسوی به من گفت که این نظر دولت نبوده است» ! 87 
    اگر نامه آقای روغنی زنجانی نظر دولت نبوده است ، پس چرا میرحسین موسوی همان موقع این گزارش خلاف واقع را تکذیب نکرد؟ 
    دکتر محمد جواد ایروانی ( وزیر اقتصاد دولت موسوی ) نیز در مصاحبه ای با روزنامه ایران می گوید :«درآمد نفتی ایران در سال 63 حدود 22 میلیارد دلار بود که در سال 64 این رقم به عدد حدود 15 میلیارد دلار تنزل یافت . درآمد نفت که از نیمه دوم سال 64 در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود ، در سال 65 به چیزی حدود 7/5 میلیارد دلار بالغ شد . عددی که هرگز بعد از آن در تاریخ اقتصادی ایران تکرار نشد ». 88 
    وی در ادامه می افزاید : [ علی رغم این مطلب ]« نظر بنده این بود که حوزه اقتصاد هیچ گاه مانع از ادامه جنگ نشده است . ما از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم و بخش اقتصادی هیچ گاه موجب آسیب دفاع از کشور نشد ... ما از بعد اقتصادی می توانستیم جنگ را ادامه دهیم . البته با این اوصاف که اعلام وضعیت فوق العاده می کردیم و انتظارات را محدود می ساختیم» .89 
    بهزاد نبوی ( وزیر صنایع سنگین در دولت مهندس موسوی ) نیز در مصاحبه ای در سال 1387 اظهار می دارد : «در مورد دلایل پایان جنگ ... هیچ گاه اشاره نشد که کشور از نظر اقتصادی توان تهیه [ نیازهای جبهه ها ] را ندارد (!) ... به هیچ عنوان دلیل پایان جنگ اقتصادی نبوده است» (!) 90 
    وی در بخش دیگری از سخنانش می گوید :« سه سال ابتدای دولت آقای موسوی یعنی سال های 61 و 62 و 63 بهترین شکوفایی اقتصادی را کشور تجربه کرده بود . در سال 64 نیز رشد نرخ تورم به 6/6 درصد رسیده بود که در هیچ دوره ای از انقلاب ، چنین رشد تورم کمی را تجربه نکردیم . این در حالی بود که جنگ هم در کشور ادامه داشت .» 91 
    اما جالب است بدانیم که از سال 59 تا 67 ، میانگین سالانه سهم امور دفاعی در کل هزینه های دولت ایران ، برابر 12 درصد بوده است . یعنی علی رغم آن که امام خمینی بارها اعلام داشته بودند که جنگ باید در راس مسائل کشور باشد ، 88 درصد بودجه کل کشور در مسیری غیر از جنگ ، صرف می شده است . 
    75. « نبرد سرنوشت ساز ». ماهنامه پیام انقلاب . دی 1390 . ص 54 
    76. امیر صدیقیان . « توسعه کمی سپاه متوقف شده بود ». روزنامه ایران . ویژه نامه سالروز پذیرش قطعنامه 598 . 27 تیر 1389 ص 31 - 30 
    77. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 96 
    78. مصطفی شوقی . « از قذافی و امام موسی صدر تا اختلاس ». هفته نامه مثلث . 3 مهر 1390 . ص 51 
    79. علیرضا شاکر . « امام و رهبری هیچ کس را از قطار انقلاب پیاده نکردند ». هفته نامه مثلث . 8 خرداد 1390 . ص 66 
    80. امید کرمانی ها .« می گفتند جنگ را رها کنید ». هفته نامه مثلث . 4 مهر 1389 . ص 23 
    81. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 254 
    82. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 29 شهریور 1372 
    83. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 579 
    84. همان . ص 18 
    85. « امام موافق برخورد با سازمان برنامه نبود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 66 
    86. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 14 خرداد 1375 
    87. سعید آجرلو و محمد هیراد حاتمی فر. « نباید به سیاسیون اعتماد می کردیم ». هفته نامه مثلث . 5 مهر 1388 . ص 110 
    88. «سال 67 از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم» . روزنامه ایران . ویژه نامه بررسی اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران . دی 1389 . ص 25 
    89. همان . ص 27 
    90. بهزاد نبوی . « امام با ما بود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 21 
    91. همان . ص 21